خاکستری

من معتقدم زیاد پیش نمیاد که بدی و خوبی مطلق در این دنیا به یک آدم تعلق بگیرد ... بیشتر ما آدم ها خاکستری ایم، خوب هایی که می توانند بد باشند و بد هایی که خوب بودن را هم بلدند ... صحنه زندگی یک صفحه بزرگ شطرنج است با مهره های خاکستری،  رقیبی وجود ندارد با همه همراهیم ... این صفحه بی انتها صحنه مشترک همه مان است ... دنیا... ما آدم های خاکستری گاهی سرباز های سیاه صحنه زندگی کسی می شویم گاهی رخ های سفید دیگری... آدم خوبه زندگی کسی می شویم و آدم بده زندگی دیگری...رنگی که سرانجام در این نبرد هر روزه کسب می کنیم برآیند همه اینهاست...خاکستری... اما صفحه بازی همیشه سیاه و سفید می ماند و انتخابهای ما چیزی بین این دو رنگ...

عالم سفلی

می دانستید پشه ها چقدر عمر می کنند؟... پشه های نر ۱۰ روز و ماده ها بین ۴۲ تا ۵۶ روز .... پشه های فاضلاب را دیده اید.. تمام عمر در توالت زندگی می کنند ... احتمالا دنیا برای انها خلاصه شده به همان محدوده که از دید ما خیلی هم مقبول نیست!... تا کنون هیچ پشه ای زبان باز نکرده تا از روابط دوستانه و خانوادگی اش بگوید .... شاید آنها هم مثل ما هستند .... وظایفی دارند و کنشی و واکنشی ...همان جا تولید مثل می کنند همان جا پدر و مادر می شوند همان جا هم می میرند ... زمان نسبی است احتمالا آن ده روز برای نر ها عمری است و ماده ها ... خب میان پشه ها هم میانگین عمر طولانی تر است مثل انسان ها .... هیچ کدام خبر ندارند بیرون از آن خوان نعمتی که در روزمرگی شان هست دنیای بزرگتری وجود دارد ...نعماتی بزرگتر از نفس کشیدن در چاه فاضلاب ... زیستن و تولید مثل و به مرگ طبیعی مردن.... دنیای ما دنی ترین مرتبه از مراتب عالم است... عالم سفلی ... هیچ حقیقتی تنها به وسیله حواس کامل منتقل نمی شود ...حواس دروغگویند و فریبکار .... حقیقت تنها به جویندگان حقیقت در این عالم رخ می نمایاند و ما پشه های کور در این چاه دنی محبوس عاجزیم از درک حقیقت این عالم و ارزش هایمان همان هاست که به حواس ناچیز مان درک می شود .... به حسن جان عزیز مصر از قعر چاه به لطف و جاه رسید ورنه چاه عالم فتاده در قعر بسیار دارد