خاکستری

من معتقدم زیاد پیش نمیاد که بدی و خوبی مطلق در این دنیا به یک آدم تعلق بگیرد ... بیشتر ما آدم ها خاکستری ایم، خوب هایی که می توانند بد باشند و بد هایی که خوب بودن را هم بلدند ... صحنه زندگی یک صفحه بزرگ شطرنج است با مهره های خاکستری،  رقیبی وجود ندارد با همه همراهیم ... این صفحه بی انتها صحنه مشترک همه مان است ... دنیا... ما آدم های خاکستری گاهی سرباز های سیاه صحنه زندگی کسی می شویم گاهی رخ های سفید دیگری... آدم خوبه زندگی کسی می شویم و آدم بده زندگی دیگری...رنگی که سرانجام در این نبرد هر روزه کسب می کنیم برآیند همه اینهاست...خاکستری... اما صفحه بازی همیشه سیاه و سفید می ماند و انتخابهای ما چیزی بین این دو رنگ...