زمان
سه شنبه, ۱ فروردين ۱۳۹۶، ۱۱:۴۲ ب.ظ
فرض کنید زمانی در کودکی رویای رفتن به مریخ را تحت تاثیر کارتون ها و فیلم های کودکانه در سر می پروراندید ...سال ها بعد اگر به شما بگویند قرار است به قید قرعه یک نفر را به مریخ بفرستند شما با خود می گویید محال است که من انتخاب شوم و باز زمان می گذرد و شما ابعاد دیگری از زندگی زمینی را تجربه می کنید و بعد اگر کسی به شما بگوید آن یک نفر شمایید شاید پاسختان این باشد :"تنهایی به مریخ بروم که چه بشود " بسیاری از رویا های ما چنین سرانجامی دارند و وقتی بعد از مدت ها با آن ها روبرو می شویم با هجم بزرگی بی مفهومی مواجه می شویم و باور نمی کنیم این همان رویای ما بوده است ... زمان بی رحمانه معانی را در خود حل می کند ... گمان می کنم گاهی مفاهیم اساسی زندگی برای من به همین سرنوشت دچار شده اند
