مرکز پرگار

همه آدمها دور خود دوایری رسم می کنند با مرکزیت خودشان ، نقطه پرگار، کسانی را درون دوایرشان قرار می دهند و همه چیز آن آدمها برایشان مهم است ، غم هایشان شادی هایشان  و در کل بودنشان، بعضی ها دوایرشان کوچک است ، فقط خودشان در آن جا می شوند به اندازه یک نقطه جا دارد - مرکز پرگار ، بعضی ها قدری بزرگتر است ، خانواده ، بعضی ها باز هم بزرگ تر خانواده و دوستان .... تعداد معدودی هستند که دوایرشان از این حد هم وسیع تر است .... دوایری به مرکز خودشان و به قطر تمام عالم ....آنوقت این مرکز ها اولیا الله می شوند ... ابن ملجم در دایره علی قرار داشت وقتی که گفت اگر زنده بمانم از تو می گذرم  ...