مدرک کاغذی

یک جا خواندم ایران پنج برابر کشور های پیشرفته دانشگاه دارد ! حتی بیشتر از هند و چین! دانشگاه ساختیم و با سوادهای مدرکی تحویل دادیم ... مدرکی که از نظر من فقط می گوید فلانی چند تا درس را شب امتحان و یا قبل تر خوانده و نمره قبولی گرفته و در بهترین حالت تخصصی را بدست می اورد که امتحانش را داده و بهمان کار می آید آن هم در بیشتر مواقع این مدرک ها به همان کار هم نمی آید! ولی ما بیشتر از آدم مدرک دار آدم دانا می خواهیم ...اصلا همین مدرک های لعنتی است که کار را خراب می کند ... توهم درک می اورد توهم دانایی توهم کسی بودن .... همین نمره های قبولی کاغذی که اخرش یک برچسب فوق لیسانس و دکترا می چسباند بیخ ریشه صاحبش و می آید وسط جامعه مدرک پرست .... نه جانم دانایی به مدرک نیست حتی به تعداد کتاب ها و نظریه هایی نیست که از فلاسفه و آنها که خودشان فکری دارند،خوانده ای ... باید جانت درونت وجودت چیزی را درک کند حس کند بپذیرد ... اندیشه ات باید جلو برود و ببیند و آن حرف ها که می زنی حرف خودت باشد نه حرف فلانی و غیره و ذلک...هر زمان جدا از مدرک ات از کتاب هایی که حافظه ات به جای وانت حملشان می کند به چیزی رسیدی در آن مرحله تازه می فهمی هیچ نمی دانی ... دنیای ما تحصیل کرده هایی متواضع می خواهد که می دانند هیچ نمی دانند این ها دنیا را بهتر می بینند و دنیای بهتری تحویل نسل بعدتر خودشان می دهند