رنج بلاتکلیفی

جنس رنج ها متفاوت است، برای برخی می توان امید به همت ات داشته باشی برای برخی می دانی که تلاشت راه به جایی ندارد و بدترین رنج ها آنهایی هستند که از جنس امید و تردید اند، گمان می کنی می توانی با تلاش شرایط را تغییر دهی ، دست و پا می زنی و بیشتر در رنج فرو می روی اما امید اجازه نمی دهد از آن مرداب ژرف خلاص شوی امید می گوید تو می توانی به آن کرانه راه یابی ولی توان تو چیز دیگری می گوید... امید آخرین مصیبت باقی مانده در جعبه پاندورا، بر خلاف تمام مصیبت هایی که از جعبه خارج شدند، همان جا ماند... ماند تا تو به آن بلوغ برسی که بدانی کی باید در جعبه را ببندی و امید را همان جا رها کنی و به زندگی برگردی ، زندگی ای هرچند آکنده از غم فقدان اما رها از رنج بلاتکلیفی...