عشق و شیدایی

گفتم مگه عاشق هم نبودند چرا به یکسال نکشید جدا شدند گفت عاشق نبودند شیدا بودند... راست می گفت شیدایی با عشق فرق داشت آن هم از زمین تا آسمان، شیدایی سرخ، نتیجه غلیانات هرمون های افسار گسیخته است که گروهی علیه هر چه منطق و فلسفه و دو دوتا چهار تای استدلال شورش می کنند و به یکباره فروکش... و اما عشق...اگر بخواهم رنگی برایش متصور شوم بی شک سفید است،عشق در صلح است با تمام عالم با زمین با زمان با خودش... عشق آرام است قرار است در دل بی قراری، عاشق یعنی معشوق را به اندازه خودت دوست بداری امان او را امان خودت بدانی قرار او بشود قرار تو، یعنی او بشوی... عشق اگر عشق باشد بسط پیدا می کند به عالم عاشق یکی می شود با کائنات با همه هستی اینجاست که بزرگ می شود به اندازه همه کائنات یا همه کائنات می شود اندازه او... این رنگ پرستی ها که می بینیم عشق نیست شیدایی است