ما آدمها

اگر خدا می خواست بار دیگر دنیایی بیافریند زیبا تر از دنیای الان ما گمانم باید اینبار انسان را نمی آفرید .

بی واهمه جفا کاریم . بی واهمه نا مهربان ، بی واهمه ستیزه جو.... ما آدمها سالها و سالها تمام جهان را به خدمت گرفتیم،ابر را باد را باران را ... حزن صدای هیچ پرنده ای را در قفس نشنیدیم و پروای هیچ آهویی را قبل از شکارش آنگاه که برای زندگی اش می دود ... ما آدمها در این قرن های پوشالی که هیچ حکمتی را به ما افزون نکرده اند زیسته ایم و علم تنها دستاویزی شد برای آنچه از ستمکاری به آن عادت کرده بودیم خودمان و پدرانمان .... ما آدمها کمتر آدمیم و بیشتر پوسته هایی از انسان و حقیقتی از حیوانیت را حمل می کنیم ... ما آدمها کاش آدم بودیم