الهی و ربی من لی غیرک

شب قدر است ، شب غریبی است شب قدر... خیر من الف شهر ... 

چو نیلوفـــــری بســــته در پای تـــو      

 تمــــــام مــــرادم تمــــنـــــای تــــو

ز هستم که در هیچ بنشسته است

هـمان هیـــــچ مـــــن خاک بالای تو

مـــــرا از من خویـــش ببــــریـــده اند

نی ام پـــــوچ، از ســـــبز صحرای تو

چو بی پا و سر رهرَوی رای توســت

ســــرِ ما و این تــــیغ و آن رای تــــو

چو دریــــوزگـــــان بر در خـــواجگان

من آن بنــــده ی بی ســـر و پای تو

ندارم به جـز خواهشــــی و دلــــی

تو و ایــــن دل و شــــهر سکنای تو

... الهی دست های خالی مان را بپذیر... برای عطا کردن و برای گرفتن که جز دست خالی هیچ نداریم ... ما آن می کنیم که توانیم تو آن کن که توانی