ابهام ناگزیر
يكشنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۴، ۰۷:۴۹ ق.ظ
در این عالم ، ما سایه ایم ... سایه هایی مبهوت در میان ابهامی نا گزیر ، با هم و تنها ، سایه هایی که به کور سویی نور زنده اند نه به دیوار ... و عشق به گمانم همان نور است ... تکه ای زمینی از بی نهایتی فراگیر ... تکه ای که برای سایه ها زمینی شده ، اهلی شده ... تکه ای که توانستیم لمسش کنیم شاید گاهی درکش کنیم ولی قدرش را ندانستیم ... کور سوی نوری که به آن زنده ایم
