آدمهای موقتی - عشق های موقتی - روز های موقتی - سوزهای موقتی ... در این سرزمین موقتی گویا هیچ چیز واقعی نیست - همه چیز در هاله ای از توهم غوطه ور است - گویا همه ما مبتلا به دروغی هستیم که سزمینمان بدان محکوم است دروغی به نام حیات
حیات در این دنیا شاید توهمی باشد برای بودن در عالم تضاد در مسیر تعالی در حیات حقیقی
ممنون از نظرتون
ما همه تن هایی هستیم تنها در کنار هم سایه هایی که از کنار هم می گذرند و با هم زندگی می کنند اما بسیاری سایه اند و کم پیش می آید در میان این سایه ها روحی آشنا را ببینیم - تنها روح های آشنا هستند که فراتر تر از جنس زمینیان برای ما بر روی زمین متبلور شده اند ... پس تنهایی های ما در این وادی گریز نا پذیر است- سپاس از نظرتون
