سوره حمد

هر روز در سوره حمد می خوانیم اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و لضالین ... و در سوره حجر وقتی ملایک مژده پسری دانا را به ابراهیم می دهند و او می گوید آیا با اینکه مرا پیری فرا رسیده بسارتم می دهید به چه بشارت می دهید؟! و ملایک در پاسخ می گویند ما تو را به حق بشارت می دهیم پس از نومیدان مباش و اینجا ابراهیم پاسخ می دهد :قَالَ وَمَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ،چه کسی جز گمراهان از رحمت پرودگارش نا امید می شود ... اینجا خصوصیت ضالین را در سوره حمد بیان می کند ... می خواهد بگوید گمراهی همان نا امیدی است و هر روز در عبادات مان از خدامند می خواهیم ما را در مسیر کسانی قرار بده که از رحمت خداوند نا امید نمی شوند

دانه های کوچک پرتقال

پدرم امسال در گلدان خالی اتاقم چندتایی هسته پرتقال کاشته بود – گفته بود به انها اب بده ولی کمرنگ – من هم فراموش کرده بودم – چند باری تصادفی مقداری اب در گلدان خالی ریختم – روزی بی هوا هسته های پرتقال جوانه زدند و دارند قد می کشند – من هرگز به ذهنم خطور نکرده بود که می شود به دانه های پرتقالی که به سطل زباله شان می سپاریم زندگی داد- می شد من هم مثل همان دانه های پرتقالی که به نیستی می پیوندند برای همیشه به عدم ملحق شوم ولی خداوند فرصت زندگی به من داد و من هستم – سالهایی که گذشت سالهای سختی بود و این سالی که گذشت نزاعی بود بین خواست من و خواست خداوند در آنچه مقدر است و آنچه من می خواستم و امیدهایی که بایست به تماشای شکستنشان می نشستم ... گمانم خداوند وقتی بذر بعضی آدم ها را در خاک خلقتش می کاشت از اول می دانست که قرار است درخت های تنومندی شوند سپر باد و باران و یا ساقه های ضعیفی که همیشه برای زنده بودن به محافظت و پیرایش نیازمندند ...جز با خم شدن و برخواستن نمی شود درخت تنومندی شد ...