احساسات متبلور

آدمها بعد یه مدت طولانی محبت کردن و مهر ورزیدن و دوست داشتن یک طرفه یخ می زنند، بعد از اون دیگه هیچ چیز مثل سابق نمیشه، انگار خاطرات احساسات عواطف افکار و اندیشه ها شون یه گوشه تو ذهن شون متبلور شده... برای اینکه از بین نرن هرگز یخ شون رو نمی شکنند، این طوری همیشه تو همون گوشه خلوت به بلور های منجمد گذشته نگاه می کنند و مث مجسمه های بلورین تا ابد اون تیکه رو دست نخورده حفظ می کنند،...  اگر کسی یخ زد نباید ازش توقع برگشت داشت اون دیگه یخ زده...